Δένω τα μάτια και τα χέρια

να μη βλέπω άλλο πια

τα σκληρά τους μαχαίρια

τη μικρή τους καρδιά.

Και κοιμούνται και ξυπνάνε

μας χτυπάνε όπου βρούν

μηχανές που περπατάνε

που δεν ξέρουν να ζουν.

Κλείνω στόμα και μύτη

του βαρέθηκα πια

να με λένε αλήτη

και γελώντας, μαλλιά.

Τώρα μόνος σαν τσακάλι

στα βουνά τριγυρνώ

για το κλούβιο τους κεφάλι

ούτε που θα νοιαστώ.

(στίχου του "Ο Κόσμος τους" του Παύλου Σιδηρόπουλου)

Χρόνια Πολλά με τις θερμότερες ευχές για ένα νέο , προσοδοφορο έτος , στο γιό μου , στους φίλους και στους αγαπημένους...

Όλους όσους αποτελούν ένα αναπόσπαστο κομμάτι μου...